Znaczenie ludzi we współczesnej organizacji nabrało kluczowego znaczenia. Dzisiaj, jak nigdy wcześniej, jesteśmy świadomi korelacji pomiędzy sukcesem organizacji, a zaangażowaniem i satysfakcją pracowników ją tworzących. Jako przedsiębiorca z ponad 30 letnim stażem pracy, wiem, że ludzie są najcenniejszym kapitałem naszej firmy. Co więcej, to dzięki ich zaangażowaniu i pracy możemy wspólnie wyznaczać standardy branży. W ciągu zaledwie kilkudziesięciu lat rola i znaczenie ludzi w organizacji diametralnie się zmieniły. Wraz z pojawianiem i rozwijaniem się działalności gospodarczej, rozwojem nauk humanistycznych i nauk o zarządzaniu, funkcja personalna nabierała nowego znaczenia. Co ciekawe, znaczenie ludzi w organizacji ewoluowało od całkowitego ignorowania szeregu spraw z nimi związanych, skupiając się tylko na administrowaniu ich pracą, aż po upatrywaniu właśnie w tym zasobie przewagi konkurencyjnej firmy.
Koncentrując się na innowacyjności i budowaniu przewagi konkurencyjnej organizacji, musimy mieć przecież poczucie podążania w tym samym kierunku. To istotne, aby nasze interesy – zarówno firmy, jak i pracownika – szły ze sobą w parze. Przyglądając się ostatnią nieco bliżej ewolucji funkcji personalnej trafiłem na ciekawe omówienie. W literaturze podmiotu na przestrzeni lat wyodrębniono 5 faz, gdzie każda z nich charakteryzuje się odmiennym podejściem do czynnika ludzkiego w organizacji. Wyróżniono:
– fazę prenaukową,
– administrowania personelem,
– behawioralną,
– systemów społecznych,
– integratywną.
Zobaczmy, jak istotne zmiany dokonały się na przestrzeni lat. Prenaukowa faza zarządzania zasobami ludzkimi, uważała, iż inwestowanie w członków organizacji, to koszt, który ponosi, dlatego należy go redukować. Faza administracyjna traktowała człowieka, jako dodatek do maszyny, uważano, że wydajnością jednostki można sterować za pomocą odpowiedniego wynagrodzenia. Behawioryzm dążył do ukazania, relacji pomiędzy członkami organizacji, oraz zaakcentowania, jak pozytywne relacje przekładają się na wydajność organizacji. Zrozumiano także, że człowiek, jako istota społeczna, jest mechanizmem wieloaspektowym, a praktyki podejmowane przez kierownictwo, nie znajdują zastosowania względem wszystkich członków organizacji. Kolejnym etapem funkcji personalnej było podejście, wywodzące się ze szkoły systemów społecznych, gdzie zaakcentowano rolę więzi, występujących między pracownikami, i ich znaczenie w kontekście realizowania działań. Faza integratywna, traktuje człowieka, jako zasób strategiczny, zapewniający realizację przyjętych celów. To całościowe spojrzenie na człowieka, uwzględniające jego potrzeby, aspiracje. Kwintesencją dzisiejszej wiedzy jest polityka personalna, która coraz widoczniej jest akcentowana i rozwijana w całościowej polityce zarządzania organizacją.
Obecnie, WIMED zatrudnia ponad 200 pracowników. To nasz kapitał! Dzięki wzajemnej odmienności, innych predyspozycjach jesteśmy w stanie tworzyć wartość organizacji. Kompetencje, umiejętności i wiedza każdego z nas codziennie buduje przewagę konkurencyjną firmy. Dlatego też, razem możemy znacznie więcej! Nadrzędnym celem organizacji XXI wieku powinno być docenienie i zapewnienie właściwego ekosystemu, rozumianego nie tylko jako środowisko pracy, instrumenty motywacyjne, ale także kultura organizacyjna i aktywna partycypacja w budowaniu strategii firmy.